martes, 23 de julio de 2013

FORATATA. MITOS Y LEYENDAS

Erase una vez una mole rocosa, enclavada en lo alto de un montañoso valle. Rodeado de grandes picos graníticos, nadie pasaba a sus pies sin lanzarle miradas de deseo a sus escarpadas paredes calizas. Pese a ello muy pocos osaban acercarse y muchos menos trepar por sus acantilados.
Una leyenda negra se apoderaba de su destino. A todo aquel viajero que por primera vez lo contemplaba se le escapa la misma pregunta; ¿Se escala hay? ¡Nooo! su roca es pésima, de sus canales salen vientos polares y de sus espolones llamaradas de fuego. ¡Jamas oses acercarte!

Peña Foratata. Papi sube directa a la cima izquierda


Y así han pasado años. Con tan solo algunas vías "sencillas" abiertas hace muchos años. Hasta que después de pasar centenares de veces bajo sus paredes algunos decidieron acercarse a explorar. Y su valentía tuvo recompensa. A la vistas esperando, como el patito feo del baile, se escondía una hermosa pared virginal.

Primer largo


Y esta es la propuesta de Iosu como plan B, Papi collé au plafond 300 m ED- 6a/b oblig. Obra de Rémi Thivel y Francine Magrou en 2007, probablemente una ruta pionera en la era moderna de Foratata e injustamente poco apreciada al sur de la cadena.



Tomamos un cafe con Zizto y Odei. Ellos van a escalar Sagartxotx, una de las últimas lineas de esta mole (el croquis esta en el anterior post, lo buscas) a cargo de Iosu y Txarli. Buen curro se están pegando y hay más cosas en proyecto, una linea brutal por un salvaje desplome, hasta aquí puedo leer.



En una hora llegamos a pie de vía y una cordada se nos a adelantado, ya es casualidad. El líder parece estar en problemas. Y termina descolgándose desde 30 metros de un clavo que acaba de poner y que a martilleado mucho más de lo necesario. Prefiero mirar a otro lado, creo que es dificil cometer más imprudencias en el rato que llevamos mirando. Por suerte todo sale bien. Al llegar al suelo nos dice que pensaba que era una vía clásica de III/IV y no una de Thivel. Flipamos, el largo tiene pinta de todo menos fácil. En fin, si al final pasan pocas cosas.



Bueno, al tema. Poco a poco vamos subiendo, algún clavo, paraboles con moderación y buen uso de friends van dejando degustar esta delicia. Escalada picante a veces, sin llegar a quemar. Placas, diedros, fisuras y desplomes, 10 largos variados. Roca buena a muy buena (algún tramo con cuidaó, que esto no es Etxauri). Una joya, abierta en buen estilo, con un equipamiento acertado. Reuniones equipadas, clavos en su sitio y paraboles donde no se puede proteger, el resto a tu cuenta. Merci Rémi!!



http://www.remi-thivel.com/topos/topos.html Aquí el croquis de la vía.

http://caracolesmajaras.blogspot.com.es/2012/09/papi-colle-au-plafond-pena-foratata.html Aquí una descripción muy currada de la vía. Si la lees ya no vas a vista, que conste.

De vuelta a Formigal tomamos una bien merecida cerveza con Zizto y Odei. Les ha gustado Sagartxotx, osea que habrá que volver. Directamente les paso el croquis de Papi, les va ha molar. Así nos despedimos, ellos van a Ordesa y nosotros mañana repetimos en Foratata.
Continuará...

Xabi

viernes, 5 de julio de 2013

BERRIAK TENA BAILARATIK

Iosu eta Txarli lan eta lan ibili dira azkeneko aste hauetan. Foratatako Monopitón bidea eskalatu eta gero, bide berriak irikitzeko marra earrak ikusi zituzten.
Eta horretan dabiltzate, orain arte pare bat ireki dituzte.

PEÑA FORATATA 2.341 m 




Arroka ona eta leku polita, hau bai etxekolan politak. Eskalatu egin beharko dira. Indartxu eta gogotxu joan beharko gara, itxuraz ez dira oso zailak baina hauek bi oso fuerte daude. "Al loro".

Beste proposamen bat. Hau Escarrilla gainen dagoen paretana. Iosu eta Urko irekitako bidea. Marra oso ona da, baina arroka oso kaxkarra. Nik Txarlikin batera eskalatu nuen eta ez zitzaidan asko gustatu, egia esanda nahiko egun txarra nuen eta hori eragina eduki leike nire iritzian. Joan eta probatu.




Nuevas propuestas desde el valle de Tena. Iosu y Txarli han abierto, de momento, un par de vías en la Foratata.
Además Iosu me manda el croquis de una vía que abrió junto con Urko hace un tiempo en Escarrilla. Linea guapa pero con roca un poco cutre.

Eta blog apal honetatik nahi diot besarkada haundi bat bidali nire lankideari Imanol. Momentu honetan Martuteneko espetzean dago, bere delitu bakarra gazte talde politiko baten ibiltzea izan da. Orain 6 urte pasako ditu barruan. Triatleta bikaina, oso jatorra eta langilea, eta puta seme hauek bera urte politenak pikutara bidaliko dituzte.

Aupa Imanol, eutsi!!!!

Xabier Inziarte